Bókin - netbókabúð

Tíðindi frá Þjóðfundi íslendinga árið 1851 # 86451 [Óbundin]

Verð:	29.500 kr.

Afgreiðslutími:	1-3 dagar, að jafnaði.
Tungumál:	Íslenska
Ástand:	Gott eintak, óbundið og óskorið.
Vörunúmer:	#86451

Innihald
Tíðindi frá Þjóðfundi íslendinga árið 1851.
Ritnefndarmenn: Pétur Pétursson prófessor, Jens Sigurðsson kennari og Gísli Magnússon kennari.

Þjóðfundurinn 1851 var einn afdrifaríkasti atburður í sjálfstæðisbaráttu Íslendinga.

Kallað hafði verið til fundarins í stað reglulegs Alþingis, sem hafði verið endurreist sex árum áður. Fundurinn var haldinn á sal Lærða skólans í Reykjavík. Á þessum fundi skyldi taka fyrir mál er vörðuðu stjórnskipun Íslands. Þar lagði Trampe greifi fram frumvarp sem fól í sér að Ísland yrði algerlega innlimað í Danmörku, Ísland myndi hafa sömu lög og reglur Danmörk og Alþingi yrði amtráð en Íslendingar fengju að hafa sex fulltrúa á danska þinginu. Þjóðkjörnu fulltrúarnir voru andvígir frumvarpinu en þeir konungskjörnu mótmæltu því ekki. Trampe sá fram á að þjóðkjörnu fulltrúarnir myndu fella frumvarpið og sleit þá fundinum. Mótmælti Jón Sigurðsson þá í nafni konungs og þjóðarinnar því ranglæti sem haft væri í frammi. Flestir íslensku fulltrúarnir risu þá úr sætum og sögðu hin fleygu orð, sem síðan eru oft kennd við Jón Sigurðsson: „Vér mótmælum allir.“

Þjóðfundarmenn.

Sr. Árni Böðvarsson þá prestur í Nesþingum, síðar prófastur Snæfellsnesprófastsdæmis 1856—1866 og Norður-Ísafjarðarsýslu 1868—1881, sat þjóðfundinn fyrir Snæfellsnessýslu ásamt Páli Melsteð sem þá var settur sýslumaður á Snæfellsnesi, sat þjóðfundinn fyrir Snæfellsnesinga og var kjörinn á þing fyrir sömu sýslu 1858-1864. Páll stofnaði síðar (1874) Kvennaskólann í Reykjavík ásamt Þóru konu sinni. Faðir Páls, Páll Melsteð amtmaður Vesturamts var konungkjörinn þingmaður 1847, 1849 og á þjóðfundinum.
Ásgeir Einarsson bóndi í Kollafjarðarnesi var þingmaður Strandamanna frá 1845-1865 og sat þjóðfundinn fyrir Strandasýslu. Síðar (1875-1880) sat Ásgeir á þingi fyrir Húnvetninga, en þá bjó hann á Þingeyrum. Loks var Ásgeir kjörinn á þing fyrir Strandamenn á nýjan leik 1880 og sat sem slíkur til 1885. Auk Ásgeirs sat sr. Þórarinn Kristjánsson, þá prestur á Stað í Hrútafirði og prófastur Strandaprófastsdæmis fram til 1867, síðar Borgafjarðarprófastsdæmis (1868-1872), þjóðfundinn fyrir Strandasýslu.
Nafnarnir Björn Halldórsson, þá heimiliskennari í Laufási, síðar prestur þar og prófastur Þingeyjarprófastsdæmis 1863-1871 og Björn Jónsson verslunarstjóri á Akureyri sátu þjóðfundinn fyrir Norður-Þingeyjarsýslu.
Brynjólfur Benedictsen í Flatey var þjóðfundarmaður Barðarstrandarsýslu hann var aftur kjörinn af sveitungum sínum til þings 1865 en kom ekki til þings auk Brynjólfs sat sr. Ólafur Johnsen prestur á Stað á Reykjanesi, síðar (1860—1878) prófastur í Barðastrandarprófastsdæmi, þjóðfundinn fyrir Barðarstrandarsýslu.
Bræðurnir Eggert, Jóhann og Ólafur Briem sátu þjóðfundinn. Eggert sýslumaður Eyfirðinga og Ólafur bóndi á Grund sátu þjóðfundinn fyrir Eyjafjarðarsýslu. Sr. Jóhann, prestur í Hruna og prófastur í Árnesprófastsdæmi 1848-1861, sat þjóðfundinn fyrir Árnesinga ásamt Gísla Magússyni kennara við Lærða skólann. Stefán Jónsson bóndi á Syðri-Reistará 1823—1856 sem var þingmaður Eyfirðinga frá 1845-1849 og aftur eftir Þjóðfundinn 1852-1874 var þjóðfundarmaður Skafirðinga.
Guðmundur Brandsson bóndi í Landakoti á Vatnsleysuströnd var þingmaður Gullbringu- og Kjósarsýslu 1849-1861 og sat sem slíkur á þjóðfundinum ásamt Jens Sigurðssyni kennara við Lærða skólann (síðar rektor 1869-1872), bróður Jóns forseta sem sat þjóðfundinn fyrir Ísafjarðarsýslu, enda þingmaður Ísfirðinga 1845-1879 þó hann hafi ekki komið til þings 1855, 1861, 1863 og 1879, Auk Jóns sat sr. Lárus M. Johnsen prestur í Holti í Önundarfirði þjóðfundinn fyrir Ísfirðinga. Lárus var prófastur í Vestur-Ísafjarðarprófastsdæmi 1851-1854. Tengdafaðir Lárusar Þorvaldur Sívertsen í Hrappsey, var þingmaður Dalamanna frá 1845 til og með þjóðfundinum 1851. Ásamt Þorvaldi sat sr. Guðmundur Einarsson prestur í Kvennabrekku, síðar (1864-1869) prófastur í Dalaprófastsdæmi, þjóðfundinn fyrir Dalamenn. Guðmundur tók við þingsæti Dalamanna af Þorvaldi 1853 og sat sem slíkur til 1858 og var svo þingmaður Dalamanna á ný 1869-1882.
Guttormur Vigfússon bóndi á Arnheiðarstöðum var þingmaður Norður-Múlasýslu frá 1847. Hann var endurkjörinn 1852 en kom ekki aftur á þing. Auk Guttorms sat Sigurður Gunnarsson, prestur á Desjamýri, síðar á Hallormsstað og prófastur í Suður-Múlaprófastsdæmi 1863—1874, þjóðfundinn fyrir Norðmýlinga. Guttormur varð síðar þingmaður Suður-Múlasýslu 1869-1874 þó hann hafi ekki setið þingið 1873. Sr. Hallgrímur Jónsson prestur að Hólmum í Reyðarfirði var hinsvegar þjóðfundarmaður Suður-Múlasýslu.
Sr. Sveinbjörn Hallgrímsson ritstjóri Þjóðólfs var þjóðfundarmaður Borgfirðinga ásamt sr. Hannesi Stephensen, prófasti Borgarfjarðarprófastsdæmis (1832-1856) sem var þingmaður Borgfirðinga 1845-1856. Bróðir Hannesar, Magnús, sýslumaður Rangárvallasýslu, var þjóðfundarmaður sýslunnar ásamt Páli Sigurðssyni bónda í Árkvörn í Fljótshlíð sem varð svo þingmaður sýslunnar 1852-1864.
Sr. Jakob Guðmundsson prestur á Kálfatjörn var þjóðfundarmaður Reykjavíkur ásamt Kristjáni Kristjánssyni (Chr. Christiansson) land- og bæjarfógeta sem hafði áður verið konungkjörinn til setu á þinginu 1849. Jakob varð þingmaður Dalasýslu 1883-1890.
Jón Guðmundsson settur sýslumaður Skaftafellssýslu var þingmaður sýslunnar 1845-1858 og þá vesturhlutans 1858-1869, hinn þjóðfundarmaður sýslunnar var sr. Páll Pálsson í Hörgsdal, prófastur í Vestur-Skaftafellsprófastsdæmi 1830-1861.
Jón Jónsson bóndi á Munkaþverá, þingmaður Suður Þingeyjarsýslu 1849 og Norður-Þingeyjarsýslu 1852-1858, var þjóðfundarmaður Suður-Þingeyjarsýslu ásamt Jóni Jónssyni bónda á Grænavatni og síðar á Lundabrekku.
Jón Sigurðsson bóndi í Tandraseli var þingmaður Mýrasýslu 1851-1862 og sat þjóðfundinn sem slíkur ásamt Magnúsi Gíslasyni er hafði verið settur sýslumaður í Mýrarsýslu árið áður.
Jósep Skaftason læknir í Húnavatns- og Skagafjarðarsýslum var þjóðfundarmaður Húnvetninga ásamt sr. Sveini Níelssyni presti á Staðarstað.
Magnús Austmann bóndi í Nýjabæ var þjóðfundarmaður Vestmannaeyja.
Konungkjörnir voru þeir sr. Halldór Jónsson prestur á Hofi í Vopnafirði, fyrrum prófastur í Skagafirði og síðar prófastur í Norður-Múlaprófastsdæmi (1854—1879) sem var konungkjörinn 1845—1851, en síðar þingmaður Norður-Múlasýslu 1858—1874 þó hann sæti ekki þingin 1861, 1867, 1871 og 1873), sr. Helgi Thordersen biskup (konungkjörinn 1845—1865), sr. Pétur Pétursson forstöðumaður Prestaskólans í Reykjavík, síðar biskup (konungkjörinn 1849—1887), Þórður Jónassen dómari (konungkjörinn 1845—1859 og 1869—1875), Þórður Sveinbjörnsson háyfirdómari (konungkjörinn 1845— 1856).

Um bókina
Reykjavík. 1851.