Bókin - netbókabúð

Stefjamál # 54871 [Óbundin]

Verð:	2.900 kr.

Afgreiðslutími:	1-3 dagar, að jafnaði.
Tungumál:	Íslenska
Ástand:	Gott eintak.
Vörunúmer:	#54871

Innihald
Stefjamál. Kvæði eftir Lárus Sigurjónsson.

Í Mánudagsblaðinu 7.árg. 28.tbl. 1954. Er grein eftir Pétur Jakobsson sem þá hafði nýlokið við að lesa Stefjamál Lárusar. Þar segir Pétur m.a.:
Við vitum það öll svo dæmalaust vel, að það er engin nýlunda að silfurkerin sökkva, en það, sem er gert af léttara efni flýtur ofan á. Mér finnst þetta sannast á ljóðabókinni Stefjamál. Um hana og höfund hennar er og hefur verið alltof hljótt. Sjálfur má ég skammast mín, sem er ljóðrænn maður og böglast við ljóðagerð, að hafa ekki fyrr en nú sezt við fætur höfundar og numið speki hans. Höfundur Ijóðabókarinnar, Stefjamál, Lárus Sigurjónsson, er fæddur 14. ágúst 1874, og því áttræður. Hann er hámenntaður maður, varð stúdent 1903, guðfræðikandidat 1906, sat Askovlýðskóla 1906 —1907, sótti námskeið i siðfræði og mælskulist við Chicagoháskóla, nam framburð og raddbeitingu við Orchard-school of music and Expression í Chicago og meðal annara starfa rak hann söngskóla í Chicago um hálfan annan áratug.
Höfundur Stefjamála fór ungur utan, sem svo er kallað, og hefur dvalizt meginhluta ævi sinnar langt frá sinni feðrafold og hálfgert týnst okkur heima á Fróni, enda þótt hann sé nú fluttur heim og vilji hljóta legstað þar sem vagga hans var. Eg hef lesið ljóðabókina Stefjamál. Um hana er það skemmst að segja, að hún er ekki létt. Bókin er full af mannviti, kveðin undir erfiðum og þungum brögum og gædd þróttarmiklu máli, en samfara þessu er meðferð brags hin bezta og beiting málsins snjöll.
Lárus Sigurjónsson er maður frumlegur í orði og hugsun, ljóðrænn á stundum, en umfram allt ágætur myndasmiður í ljóðum sínum. Eg hef verið að þreyfa fyrlr mér í heimahögum íslenzkrar ljóðagerðar eftir skáldi sem L. S. svipaði til, en það er vandfundið. Þó vil ég benda á, að skildleiki í ljóðagerð er með þeim, Lárusi Sigurjónssýni og Gísla Brynjólfssyni og er þá langt til jafnáð. Væri þó mikið rangt að telja L. S. stæla G. B., en það dylst engum skynsömum manni, sem les ljóð beggja, að þeir eru andlega skildir. Ljóðabókin Stefjamál, er prentuð á hinn ágætasta pappír, er 190 blaðsíður í Skírnis-broti og hefur inni að halda 136 kvæði. Ekki ræð ég yfir svo miklu blaðrými, að ég geti tekið hér upp mikið af kvæðum Stefjamála, sem þá er freistandi, en í þeim efnum er mér mikill vandi á höndum, því bókin er svo jafnvel kveðin.
Af handahófi vil ég taka eftirfarandi, sem þó er fjarri því, að vera úrval, en skal skýrt tekið fram, að bókin er jafnvel kveðin og ekkert kvæði er í bókinni sem talist getur leirvelta, Tek ég hér kvæðið Sumarnótt á bls. 128, svohljóðandi:

Líður létt um vanga
ljúfur fjalla-blær.
Blóm við brautu anga,
burkni í lautu grær. —
Fagnar gesti fósturjörðin kær!

Sól í Sævar faðmi
sefur rauð sem blóð,
undir birkibaðmi
blunda fuglsins jóð. —
Ættjörð, þú ert öllum móðir góð!

Undir hamra hjalla
hvíli ég jóinn minn. —
Lækir fossa og falla
fram um hlíðarkinn. —
Faðmi vefur ættjörð soninn sinn.

Hvern fær sigrað svefninn
sumarnóttu á,
þégar unaðsefnin
allt um kring má. fá?
Fósturjörð, hve fögur ertu þá.

Friðsælt er til fjalla,
fósturjörðin kær.
Linda og lækjai. hreimur !
laðar ferðamann,
álfs og huldar inn í helgirann.

Mjúkt er grasið græna,
gott er hér að á.
Þarna vel ég væna .
vaxna töðulág.
Blakkur sveittur bítur döggvot strá.

Undir hól og hjalla
huldar stendur bær,
Fagri fjallageimur,
frelsi þínu ég ann.
yfir blika orpnar döggum tær.

Hér ég hörmum gleymi,
hér er friðland mitt.
Ekkert illt á sveimi
er u m ríki þitt.
Hjá þér finnur hjartað þrá land sitt.

Gott er úti að una
óði um sumarnótt,
kemur mörg í muna
mynd, þá allt er hljótt.
Af því hef ég einn á fund þinn sótt.

Saman sefar streyma,
saman renna þrár,
tveggja hjartna heima
himindögg og tár. —
Þetta fægir öll mín sviðasár.

Um bókina
Reykjavík. Ísafoldarprentsmiðja, 1946.